«هر کس تو را به طریقی معنا می کند؛
اما مفهوم واقعی را باید نزد کسانی جستجو کرد که قدر تو را می دانند.
پدر؛تکیه گاهی است که بهشت زیر پایش نیست…
اما همیشه به جرم پدر بودن باید ایستادگی کند؛ و با وجود همه مشکلات، به تو لبخند زند تا تو دلگرم شوی که اگر بدانی …
چه کسی،گشتی زندگی را از میان موج های سهمگین روزگار به ساحل آرام رویاهایت رسانده است؛ پدرت را می پرستیدی……..»
صفیر فریاد حرف های نگفته شماست.